Τα ανθρώπινα δόντια μοιράζονται γονίδια με το «ψάρι-φούσκα»!

Tα ανθρώπινα δόντια εξελίχθηκαν από τα ίδια γονίδια που συναντούμε και στα χαρακτηριστικά δόντια των ψαριών που ανήκουν στην οικογένεια των pufferfish (στα ελληνικά είναι γνωστά με την ονομασία «φούσκα»), σύμφωνα με τα αποτελέσματα διεθνούς έρευνας. Η έρευνα με τίτλο «Spatially restricted dental regeneration drives pufferfish beak development» που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PNSA, φανέρωσε ότι η οδοντική αναγέννηση αυτού του είδους ψαριού εμφανίζει πολύ μεγάλη ομοιότητα με την αντίστοιχη διαδικασία σε άλλα σπονδυλωτά και σύμφωνα με τους συγγραφείς της, τα ευρήματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση της απώλειας δοντιών στον άνθρωπο.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι όλα τα σπονδυλωτά έχουν τη δυνατότητα κάποιας μορφής οδοντικής αναγέννησης. Ωστόσο, το «ψάρι –φούσκα» χρησιμοποιεί τα ίδια βλαστικά κύτταρα για την αναγέννηση των δοντιών με τους ανθρώπους.

«Η μελέτη προσπάθησε να διερευνήσει τον τρόπο με τον οποίο το «ψάρι –φούσκα» δημιουργεί το ρύγχος του και ως εκ τούτου ανακαλύψαμε τα υπεύθυνα βλαστοκύτταρα και γονίδια που κατευθύνουν αυτή τη διαδικασία συνεχούς αναγέννησης. Πρόκειται για τα ίδια βλαστοκύτταρα που εμπλέκονται στην αναγέννηση των δοντιών όλων των σπονδυλωτών, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων», δήλωσε ο  Δρ. Gareth Fraser, από το Τμήμα Επιστήμης Ζώων και Φυτών του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ.

«Το γεγονός ότι όλα τα σπονδυλωτά αναγεννούν τα δόντια τους με τον ίδιο τρόπο με ένα σύνολο διατηρημένων βλαστοκυττάρων σημαίνει ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις μελέτες σε λιγότερο γνωστά είδη ψαριών για να αποκτήσουμε μια καλύτερη εικόνα για το πώς μπορούμε να αντιμετώπισουμε την απώλεια δοντιών στον άνθρωπο», πρόσθεσε ο ίδιος.

Το ρύγχος του «ψαριού –φούσκα»περιλαμβάνει 4 επιμήκεις ζώνες δοντιών που αντικαθίστανται ξανά και ξανά. Αλλά αντί να χάνουν τα δόντια όταν αντικαθίστανται, το «ψάρι –φούσκα» διασυνδέει πολλές γενεές δοντιών μαζί, σχηματίζοντας το ρύγχος του, το οποίο χρησιμοποιείται για να συνθλίβει την τροφή του.

Ο Alex Thiery, διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ και εκ των συμμετεχόντων στην έρευνα σημείωσε: «Μας ενδιαφέρει η αναπτυξιακή προέλευση του ρύγχους του «ψαριού –φούσκα»,  καθώς προσφέρει μια ιδιαίτερη ευκαιρία να καταλάβουμε πώς μπορεί να προκύπτει αυτή η εξελικτική καινοτομία στα σπονδυλωτά γενικότερα».