Το Ετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Οστεοενσωμάτωσης (ΕΑΟ) πραγματοποιήθηκε στο Μιλάνο από τις 24 έως 26 Οκτωβρίου 2024 στο συνεδριακό κέντρο MICO, συγκεντρώνοντας 4.600 συνέδρους από όλα τα μέρη του κόσμου. Για τρεις ημέρες, οι σύνεδροι είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν ένα πλούσιο επιστημονικό πρόγραμμα, κατακλύζοντας και τις έξι κύριες αίθουσες του συνεδρίου, προκειμένου να ενημερωθούν για τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από την εμφυτευματική θεραπεία.
Η πρώτη ομιλία των Daniel Buser, Αna Τorres και R. Calvacanti με θέμα την κατανόηση της διαχείρισης των μαλακών ιστών γύρω από το εμφυτεύματα, εστίασε στην πλάγια και κάθετη τεχνική αναγέννηση της ακρολοφίας. Στο πλαίσιο της παρουσίασης, πραγματοποιήθηκε σύγκριση μεταξύ των block (από το λαγόνιο και τον κλάδο της κ γνάθου) και του τεμαχισμένου, με την ένδειξη όλα τα οστικά μοσχέυματα να καλύπτονται με μεμβράνη. Εναλλακτικά, η διατατική οστεογένεση δίνει μέγιστο κάθετο κέρδος (όχι οριζόντιο) .
Για την ατροφική άνω γνάθο οι επιλογές είναι:
Η χειρουργική τεχνική με ανύψωση ιγμορίων και η κάθετη αύξηση με ένθετη sandwitch οστεοτομία, ή επένθετο block.
Η χρήση τεμαχισμένων οστικών μοσχευμάτων για κάθετη αύξηση (μικρότερο κάθετο κέρδος).
Χρήση εμφυτευμάτων με γωνία ή μικρού ύψους εμφυτευμάτων.
Στην κάτω γνάθο όμως, το πρόβλημα με τη διαχείριση των μαλακών ιστών δημιουργεί περιορισμούς στη δυνατότητα κάθετης αύξησης.
Μετά την τελετή έναρξης από τον πρόεδρο R. Yung ακολούθησε το στρογγυλό τραπέζι με ομιλήτρια την A. Benhamou με θέμα χειρουργικές και προσθετικές προκλήσεις σε πολλαπλά ελλείποντα δόντια στην αισθητική ζώνη. Η ομιλήτρια τόνισε ότι η μεγάλη πρόκληση στην αισθητική ζώνη είναι οι μεσοδόντιες θηλές και η απώλεια όγκου στην ακρολοφία. Αυτές οι παράμετροι σχετίζονται με την χρονική στιγμή τοποθέτησης του εμφυτεύματος μετά την εξαγωγή, την απόσταση του εμφυτεύματος από τα φυσικά δόντια και από τα παρακείμενα εμφυτεύματα, από τη 3D θέση του και την μορφολογία του abutment και από την αύξηση στους σκληρούς και μαλακούς ιστούς.
Στην περίπτωση έλλειψης δύο όμορων δοντιών σκόπιμη είναι η αύξηση παρειακά σε οστούν και μαλακούς ιστούς, ενώ το πρόβλημα γίνεται δυσκολότερο όταν έχουμε έλλειψη τεσσάρων συνεχόμενων δοντιών. Συνέστησε την ψηφιακή μελέτη στο CBCT για την αξιολόγηση της θέσης και του μεγέθους των εμφυτευμάτων ως προς τα δόντια, αλλά και μεταξύ τους, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ικανή οστική στήριξη και επάρκεια μαλακών ιστών.
Ακολούθησε ο L. De Stavola με θέμα τη χειρουργική αντιμετώπιση σύνθετων κάθετων και οριζόντιων ελλειμμάτων στην αισθητική ζώνη. Η ψηφιακή σχεδίαση και τοποθέτηση του αναγκαίου αριθμού και της κατάλληλης διαμέτρου εμφυτευμάτων καταδεικνύει την ανάγκη ποσοτικά και μορφολογικά σε οριζόντια και ιδιαίτερα κάθετη αύξηση, καθώς η παρουσία μαλακών ιστών και μόνο είναι επαρκής σε αρκετά κάθετα ελλείμματα. Όταν υπάρχει αποδεδειγμένη ανάγκη οστικής αναγέννησης, το αυτογενές είναι ο χρυσός κανόνας. Έδειξε διάφορες τεχνικές κάθετης αύξησης με ενισχυμένες μεμβράνες, μπλοκ και την τεχνική Khoury, σημειώνοντας ότι η ποιότητα και η επάρκεια των μαλακών ιστών σε όλες αυτές τις τεχνικές είναι ιδιαίτερα σημαντική για να μην έχουμε επιπλοκές (I. Rochieta 45%, Jensen 29%).
Έτσι η οστική αναγέννηση σχετίζεται με την ιδεώδη διαχείριση και σχεδίαση του κρημνού με καλή κινητοποίηση αυτού και με ιδεώδη συρραφή του τραύματος. Έτσι για κάθετη αύξηση στην άνω γνάθο ή τομή να γίνεται παρειακά και όχι στο μέσο της ακρολοφίας, με ταυτόχρονη τοποθέτηση CTG.
Ακολούθησε η ομιλία του C. Monaco με θέμα την προσθετική αντιμετώπιση σε κάθετα και οριζόντια ελλείμματα. Σημαντικός παράγοντας ιδιαίτερα σε όμορα εμφυτεύματα είναι η διάμετρος, η θέση των εμφυτευμάτων και η επιλογή του ιδεώδους abutment. Συχνά η άμεση τοποθέτηση προσωρινής αποκατάστασης βοηθά στη διατήρηση των μαλακών ιστών.
Ο J. Carames αναφέρθηκε στην άμεση αποκατάσταση και φόρτιση σε ολική νωδότητα , τονίζοντας ότι στην κατηγορία 4 και 5 τα πράγματα γίνονται ιδιαίτερα δύσκολα και συνιστώνται οι υβριδικές αποκαταστάσεις. Η απουσία υπέρμετρων δυνάμεων και ο ικανός αριθμός εμφυτευμάτων είναι σημαντική για την επιβίωση με υγεία των εμφυτευμάτων.
Ο A. Fonzar αναφέρθηκε στην μεγάλη σημασία της διάσωσης των φυσικών δοντιών στον ασθενή πριν λάβουμε την απόφαση εξαγωγών και τοποθέτηση εμφυτευμάτων. Τόνισε ότι η περιοδοντίτιδα ακόμη και στο τέταρτο στάδιο μπορεί να σταματήσει, γιατί η περιοδοντική νόσος είναι μία νόσος που θεραπεύεται. Βέβαια, στις συνοδές περιοχές σκόπιμο είναι να τοποθετούνται εμφυτεύματα, καθώς και η παρασκευή των δοντιών για γέφυρες συχνά καταλήγει στην επιβάρυνσή τους, ιδιαίτερα αν έχουν μειωμένη οστική στήριξη.
Ακολούθησε η ομιλία του Κ. Χοχλιδάκη, ο οποίος αναφέρθηκε στα στάδια θεραπείας και αλγόριθμους αξιολόγησης της οστικής επάρκειας, του βάθους των θυλάκων, της βαρύτητας της περιοδοντίτιδας, της κινητικότητας και του σχήματος της ρίζας. Τα περιστατικά που παρουσίασε, δυστυχώς, δεν ικανοποίησαν το ακροατήριο σε θεραπευτικές επιλογές.
Σε ένα (από τα πολλά) hands-on ο H.L. Wang αναφέρθηκε στη θεραπεία της περιεμφυτευματίτιδος. Σε βαριά περιστατικά ενδείκνυται η χειρουργική θεραπεία και εμφυτευματοπλαστική με την πρώτη φάση συντηρητικά χωρίς κρημνούς και την τοποθέτηση bone wax αν έχουμε ανοιχτούς κρημνούς για να μην έχουμε επιμόλυνση από ρινίσματα τιτανίου.
Τη δεύτερη μέρα, ο G. Avita αναφέρθηκε στη ψηφιακή μετάβαση θέτοντας σαν χρυσό κανόνα το αναλογικό αποτύπωμα, σημειώνοντας ότι το τελικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο και με τις δύο τεχνικές για μονές στεφανες και για γέφυρες. Όμως στο ψηφιακό εκτός του προφανούς πλεονεκτήματος του marketing, στους ασθενείς μπορεί να συντομεύσει τη διαδικασία και να δημιουργήσει προσωρινές προ του χειρουργείου.
Ο L. Waltenberger αναφέρθηκε στη σχεδίαση του χαμόγελου ψηφιακά που δίνει μεγαλύτερες δυνατότητες μελέτης και παρέμβασης.
Σε άλλη αίθουσα ο M. De Sanctis αναφέρθηκε στη διαχείριση των μαλακών ιστών γύρω από τα εμφυτεύματα. Η χρήση συνδετικού ιστού και ακρορριζικά μετατοπιζόμενου κρημνών δημιουργεί κερατινοποιημένα ούλα, με ικανό πάχος, δίνοντας λύση σε πολλά αισθητικά προβλήματα.
Ακολούθησε η ομιλία του G. Rasperini με θέμα τον κατάλληλο χρόνο για τη θεραπεία με εμφυτεύματα σε περιοδοντικούς ασθενείς. Ανέφερε ότι η περιοδοντίτιδα είναι πιο εύκολο να θεραπευτεί από την περιεμφυτευματίτιδα συχνά μόνο συντηρητικά και με βελτίωση της στοματικής υγιεινής. Έτσι, η τάση που υπάρχει σήμερα για εξαγωγές είναι καταστροφική και στερεί τη φύση απ’π τη δυνατότητα επανόρθωσης. Σαν λύση πρότεινε τον σχεδιασμό για αύξηση του οστού και των μαλακών ιστών και την ιδεώδη σχεδίαση της πρόσθεσης για να καθαρίζεται. Για μείωση της συχνότητος και της βαρύτητας της περιεμφυτευματίτιδος συνέστησε την χρήση (νέα τάση) των υβριδικών εμφυτευμάτων με λείες επιφάνειες (machined) στον αυχένα, τα οποία σύμφωνα με μελέτες προάγουν την επιθηλιακή πρόσφυση σε περίπτωση περιεμφυτευματίτιδας. Στην δεύτερη φάση της αποκάλυψης του εμφυτευμάτων, συνέστησε με σκοπό την δημιουργία προσπεφυκότων ούλων η τομή να γίνεται υπερώϊα και ακρορριζική μετατόπιση του κρημνού με ή χωρίς τοποθέτηση μεμβράνης στην αποκαλυμμένη περιοχή.
Σε άλλη αίθουσα ο O. Zur αναφέρθηκε σε χειρουργικές τεχνικές που βοηθούν την οστική αναγέννηση και την επούλωση. Ο D. Thoma αναφέρθηκε στη βελτιστοποίηση των μαλακών ιστών, συνιστώντας ανεπιφύλακτα την χρήση αυτογενών έναντι άλλο μοσχευμάτων.
Ο M. Chiapasco αναφέρθηκε στη σύγκριση μεταξύ ψηφιακής και αναλογικής μεθοδολογίας εμφύτευσης. Η ψηφιακή μέθοδος σήμερα μειώνει τον χρόνο και την προβλέψιμότητα και φυσικά τα λάθη. Επίσης, δημιουργεί καλύτερη επικοινωνία με συναδέλφους και τον ασθενή, δίνει τη δυνατότητα ψηφιακού διαγνωστικού κερώματος και της ανάγκης για οστική αναγέννηση. Σε άλλη αίθουσα πραγματοποιήθηκε live χειρουργείο για αναγέννηση σε κάθετο έλλειμμα σε #12 ,11. Η τομή έγινε παρειακά και χρησιμοποίησε μία μεταλλική 3d εκτυπωμένη μεμβράνη με μόσχευμα τεμαχισμένο από οστούν από τον κλάδο, και κάλυψη με μεμβράνη κολλαγόνου και μεμβράνες prf.
Σε άλλη αίθουσα, ο R. Cocconi αναφέρθηκε στην συμβολή της ορθοδοντικής στη βελτίωση του τελικού αποτελέσματος στα εμφυτεύματα, παρέμβαση ακόμη πιο σημαντική σε περιστατικά με συγγενή προβλήματα όπως σχιστίες και συγγενείς ελλείψεις οδόντων.
Μετά το μεσημέρι ακολούθησε ένα ενδιαφέρον στρογγυλό τραπέζι με θέμα τις υφιζήσεις γύρω από εμφυτεύματα και δόντια. Η S. Aroca ανέφερε ότι η χειρουργική τεχνική που ακολουθείται στα δόντια σχετίζεται με το δυναμικό των ιστών.
Ακολούθησε η πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία της M. Stefanini με θέμα διαδικασίες κάλυψης υφιζίσεων. Αναφέρθηκε σε όλες τις περιπτώσεις όπου η αύξηση ή η τροποποίηση των μαλακών ιστών μπορούν να διορθώσουν το αισθητικό πρόβλημα στα εμφυτεύματα όπως κι αν έχει τοποθετηθεί- πολύ μυλικά ή πολύ ακρορριζικά ή πολύ παρειακά ή με λανθασμένη εγγύς /άπω σχέση. Η χειρουργική τεχνική που ακολουθούσε ήταν με μόσχευμα συνδετικού ιστού για πάχυνση και μυλικά μετατοπιζόμενο κρημνό. Σε βαριά περιστατικά έλλειψης των όμορων θηλών ή πολύ παρειακής απόκλισης του εμφυτεύματος, η θεραπεία περιλαμβάνει την κλειστή επούλωση με αφαίρεση του abutment και σε κάποια περιστατικά την τροποποίηση των ιστών. Σε αυτές τις περιπτώσεις η αποκάλυψη γίνεται με punch για αποφυγή απώλειας ιστών.
Η επόμενη ομιλία ήταν πάνω στο φλέγον θέμα πώς και μέχρι ποιου βαθμούς θεραπεύουμε ή αφαιρούμε τα προβληματικά εμφυτεύματα. Ο J. Nart (Ισπανία) παρουσίασε περιστατικά με σημαντικά προβλήματα στα εμφυτεύματα. Έδειξε περιστατικό με εμφύτευμα που είχε τοποθετηθεί σε λάθος θέση και διόρθωσε το πρόβλημα … τροχίζοντας όλα τα υπόλοιπα δόντια για να έρθουν σε αρμονία με το εμφύτευμα. Ανέφερε ότι πολύ συχνά είναι προτιμότερο να αφαιρούμε το εμφύτευμα,να προβαίνουμε σε GBR και να τοποθετούμε στις σωστές θέσεις νέα εμφυτεύματα.
Σε άλλη αίθουσα ο πασίγνωστος Massimo Simion παρουσίασε live χειρουργείο σε κάθετη και οριζόντια αύξηση σε έλλειψη 5 πρόσθιων δοντιών. Η οστική αναγέννηση είχε γίνει πριν από 5 μήνες και στο χειρουργείο έδειξε ότι είχε πολύ καλά αποτελέσματα, αλλά όχι στα σημεία που έπρεπε να τοποθετηθούν τα εμφυτεύματα! Δυστυχώς η αναγέννηση εγγύς των δοντιών ήταν πολύ προβληματική λόγω της περιοδοντικής απώλειας αυτών.Αποτέλεσμα ήταν ότι τα εμφυτεύματα τοποθετήθηκαν σε περιοχή που δεν υπήρχε αρκετό οστούν .
Επιπλέον, αν και η τοποθέτηση αρχικά έγινε με χειρουργικό νάρθηκα, στη διάρκεια της επέμβασης, ο Simion τον πέταξε, είπε ότι δεν δίνει την ακρίβεια που πρέπει και τα τοποθέτησε free hand χωρίς νέα οστική αναγέννηση, αλλά μόνο CTG. Η επέμβαση αυτή μας έδειξε τους περιορισμούς της οστικής αναγέννησης, ιδιαίτερα δίπλα σε δόντια τα οποία έχουν υφιζήσεις ή είναι περιοδοντικά.
Το πρωί του Σαββάτου, ο Wang H.L. άνοιξε το στρογγυλό τραπέζι με θέμα τα όρια της επανα-οστεοενσωμάτωσης. Ο ομιλητής τόνισε ότι μόνο μερική δυνατότητα επανοστεοενσωμάτωσης υπάρχει σε εμφυτεύματα που έχουνε μολυνθεί από περιεφυτευματίτιδα ακόμη και με την προσθήκη του bnp2. Σε περίπτωση που δεν μπορούμε να άρουμε το αίτιο, τον πόνο ή έχουμε οριζόντια καταστροφή μεγαλύτερη ίση με το 50% (έχουμε 20 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα επιδείνωσης της νόσου), τότε αφαιρούμε το εμφύτευμα, κάνουμε GBR και τοποθετούμε νέο εμφύτευμα (προβλέψιμη και ασφαλής) ,εκτός φυσικά των περιπτώσεων που θέλουμε να κρατήσουμε την προθετική αποκατάσταση.
Στην press conference (R. Jung, F.Swartz, H.K. Wang, C. Stilwell) στην ερώτησή μου για τα όρια και τις δυνατότητες ακίνητων προσθετικών εμφυτευματικών αποκαταστάσεων στην 4η ηλικία λόγω γενικών προβλημάτων υγείας, ψυχογηριατρικών προβλημάτων και συχνά εξαρτημένης ζωής όλοι αναγνώρισαν ότι πρέπει να γίνει κάποιο σχετικό concensus .
Η ομιλία του E. Euwe είχε θέμα της ανάγκες και τεχνικές κάθετης αύξησης του οστού. Τόνισε ότι μαζί με την κάθετη οστική αύξηση κάνει και CTG και προσαρμόζει το abutment για κατάλληλη προστασία για διαμόρφωση των μαλακών ιστών.
Η A. Rendon αναφέρθηκε στο CTG και ιδιαίτερα στην ιστολογία στις ιδεώδεις περιοχές υπερώα και γναθιαίο κύρτωμα και τεχνικές λήψης (συνιστά ολικού πάχους λήψη και αποεπιθηλιοποίηση).
Η τελευταία ομιλία είχε θέμα την αξιολόγηση της ψηφιακής μεθόδου έναντι της αναλογικής. Ο S. Piano τόνισε ότι συχνά είναι πιο εύκολη και πιο αξιολογήσιμη η αναλογική τεχνική.
Ο L. Furhausen αναφέρθηκε στα συστήματα guided surgery (active-passive), τονίζοντας ότι σε περίπτωση δοντιών με μεγάλη κινητικότητα η ψηφιακή τεχνική ενδείκνυται, καθώς διευκολύνει τη συνολική αξιολόγηση, το τελικό σχέδιο θεραπείας, αλλά και την τοποθέτηση προσωρινής.
Ολοκληρώνοντας την παρουσίασή μας για το πρόσφατο ΕΑΟ, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι αν και η φετινή διοργάνωση δεν περιελάμβανε καινούργια θέματα, είχε μία λεπτομερή ανάλυση επεξεργασία εις βάθος των θεμάτων που σήμερα διαχειριζόμαστε στην καθημερινή εμφυτευματική θεραπεία. Η εμπορική έκθεση ήταν εξαιρετική, με πολλές πληροφορίες και ευκαιρίες.
Η επόμενη διοργάνωση του ΕΑΟ θα λάβει χώρα στο Monaco στις 18-20 Σεπτεμβρίου 2025.
Συζήτηση σχετικά με αυτό το άρθρο