Η αθεράπευτη τερηδόνα σε μόνιμα δόντια είναι μια ιατρική κατάσταση που επηρεάζει 2.4 δις εκατομμύρια ανθρώπους και περισσότερα από 621 εκατομμύρια παιδιά παγκοσμίως. Τα απογοητευτικά αυτά στατιστικά στοιχεία σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες αποδεδειγμένες πρακτικές που μπορούν να συμβάλλουν στην σημαντική μείωση της εμφάνισης της νόσου οδήγησαν σε μια νέα έκθεση που στοχεύει στην ευαισθητοποίηση των αρμόδιων αρχών για την πρόληψη της νόσου.
Η έκθεση, την οποία υπογράφουν η Συμμαχία για ένα Μέλλον Χωρίς Τερηδόνα (ACFF) και το Ινστιτούτο Πολιτικής του Βασιλικού Κολλεγίου του Λονδίνου, επιχειρηματολογεί υπέρ της αναγκαιότητας συλλογής σε συστηματική βάση οικονομικών και συνεκτικών κλινικών δεδομένων προκειμένου να κατανοήσουν οι αρμόδιοι για την χάραξη σχετικών πολιτικών ότι μακροπρόθεσμα η πρόληψη της τερηδόνας είναι οικονομικά πιο συμφέρουσα τόσο για κάθε μεμονωμένο ασθενή όσο και για τα εθνικά συστήματα υγείας.
Μαθαίνοντας από τις τρέχουσες παγκόσμιες εμπειρίες, η έκθεση υποστηρίζει ότι πρέπει να γίνουν και άλλα βήματα για να επιταχυνθεί η τρέχουσα στροφή προς μια μεγαλύτερη εστίαση στην προληπτική προσέγγιση κατά την οδοντιατρική περίθαλψη.
• Πρέπει να δημιουργηθούν νέα συστήματα πληρωμών για τους οδοντιάτρους, ώστε να διασφαλιστεί ότι η πρόληψη και ο έλεγχος της τερηδόνας ανταμείβονται κατάλληλα, παράλληλα με την παραδοσιακή θεραπεία αποκατάστασης τερηδόνας.
• Οι οδοντίατροι και οι λοιποί επαγγελματίες της στοματικής υγείας θα πρέπει να είναι καλύτερα εξοπλισμένοι για να παρέχουν πρόληψη με τις πιο σύγχρονες μεθόδους και μέσα, ενώ θα πρέπει, όπου είναι δυνατόν, να συνεργάζονται στενότερα με τους ιατρούς.
• Πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για να ενθαρρυνθεί το κοινό να αλλάξει τη συμπεριφορά του (π.χ. μέσω φορολογικών μέτρων και διαφημιστικών κανονισμών που αφορούν τα ζαχαρούχα τρόφιμα και τα ποτά) και η βιομηχανία πρέπει να ενθαρρυνθεί να υιοθετήσει πιο κοινωνικά υπεύθυνες ατζέντες.
Οι συντάκτες εκτιμούν ότι τα πιθανά οικονομικά οφέλη, αλλά και τα οφέλη για την υγεία, που απορρέουν από έναν κόσμο χωρίς τερηδόνα είναι σημαντικά, δεδομένου ότι η τερηδόνα μοιράζεται παράγοντες κινδύνου και με άλλες μη μεταδοτικές ασθένειες (NCDs), όπως ο διαβήτης και το μεταβολικό σύνδρομο. Ως εκ τούτου, η μείωση των παραγόντων κινδύνου που συνδέονται με τη τερηδόνα μπορεί επίσης να συμβάλει στη βελτίωση της γενικής υγείας και στη μείωση του οικονομικού κόστους που προκύπτει από άλλες ιατρικές καταστάσεις, καθώς και από εκείνες που οφείλονται στη τερηδόνα.
Η έκθεση είναι το αποτέλεσμα των συζητήσεων που διεξήχθησαν σε ένα «Εργαστήριο Πολιτικής» (Policy Lab), μια συνεδρίαση στην οποία για πρώτη φορά, συμμετείχαν επιστήμονες από διαφορετικούς χώρους- οδοντίατροι- οικονομολόγοι, αξιωματούχοι δημόσιας υγείας, σύμβουλοι πολιτικής, εκπαιδευτικοί και ψυχολόγοι – με στόχο να προσφέρουν νέες οπτικές για το συνεχιζόμενο πρόβλημα του τερηδονισμού των δοντιών κατά την πορεία της ζωής και να διερευνήσουν πιθανά βήματα για να ξεπεραστούν τα υπάρχοντα προβλήματα.
Η ομάδα των εμπειρογνωμόνων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ενώ η επιστήμη είναι πλέον προσανατολισμένη στους τρόπους πρόληψης της νόσου για να εμποδίσει την εξέλιξη τερηδόνας σε πιο επιβλαβείς κοιλότητες, οι προσπάθειες για την εφαρμογή της δεν έχουν αποδώσει μέχρι στιγμής.
Ο Καθηγητής Nigel Pitts, Διευθυντής του Κέντρου Οδοντιατρικής Καινοτομίας και Εφαρμογής στο Βασιλικό Κολλέγιο του Λονδίνου, δήλωσε σχετικά με το ζήτημα:
“Το Εργαστήριο Πολιτικής ήταν ένα καινοτόμο βήμα για να συγκεντρωθεί για πρώτη φορά σε αυτό το θέμα μια ευρεία, πολύπλευρη ομάδα εμπειρογνωμόνων των οποίων οι κλάδοι μέχρι στιγμής δεν είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους. Οι συμμετέχοντες στο «Εργαστήριο» κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι για να επιταχυνθεί η πρόοδος στον τομέα αυτό πρέπει να εξηγήσουμε καλύτερα την πρόκληση της τερηδόνας σε πολλούς διαφορετικούς τύπους ενδιαφερομένων, σε “γλώσσα” που είναι περισσότερο κατανοητή σε κάθε ομάδα. Η τερηδόνα πλήττει με πολύ άνισο τρόπο τους πληθυσμούς εντός και μεταξύ των χωρών και υπάρχουν δύο διαφορετικές ομάδες-στόχοι: όσοι δεν έχουν πρόσβαση στην περίθαλψη (προληπτική ή άλλη) και εκείνοι που έχουν πρόσβαση σε είδη φροντίδας που είναι μόνο αποκαταστατικού χαρακτήρα και δεν κρίνονται πλέον κατάλληλα. Είναι δουλειά μας ως οδοντίατροι και επαγγελματίες της υγείας να διασφαλίσουμε ότι η υγεία του κοινού και των ασθενών είναι προτεραιότητά μας. Συνεργαζόμενοι με τα ενδιαφερόμενα μέρη μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια στροφή προς την πρόληψη και όχι απλά να εστιάζουμε στην αποκατάσταση της τερηδόνας, και να διασφαλίσουμε ένα υγιέστερο μέλλον για εκατομμύρια ανθρώπους καθώς και μεγαλύτερη πρόσβαση των αποκλεισμένων ασθενών στην οδοντιατρική περίθαλψη “.
{gallery}anaskopisi-ekdiloseon/49{/gallery}
Συζήτηση σχετικά με αυτό το άρθρο